1. RADELOOS

Tranen uit de hemel
De kraaien krassen
Een silhouet
In het duister

Ritmisch geschuif
De schop in de aarde
Het geheugen
Een zwarte mist

Leven en dood
Hand in hand
Gedreven tot wanhoop
De melancholie

Radeloos, sprakeloos
Vaderloos (vaderloos)

Alle kleuren donker,gedempt
Een getemperd schilderij
Aan het einde van de dag
Is bloed maar bloed

Verdwaald in de waas
De bladeren zingen
Het einde der tijden
Een open wond

Leven en dood
Bloed voor bloed
Gedreven tot wanhoop
De melancholie

Geen ruimte voor reflectie en bezinning
De stilte, zo omarmend
De eenzaamheid rustgevend
Leven en dood, hand in hand

Geen ruimte voor reflectie, bezinning
De eenzaamheid rustgevend
De dood van de verwekker
Onzichtbaar, vaderloos

Leven en dood
Tand voor tand
Gedreven tot wanhoop
De melancholie

Angst de emotie
Teleurgesteld
De oude hond
Leert het nooit


2. VUURDOOP

Vuurdoop
Vuurdoop
Uit de as
Een nieuw begin

De kreten van de barende nacht
Geboren in het vuur
Pijn, angst, droefenis
Wedergeboorte

De volle maan houdt haar adem in
Zwarte vleugels in de lucht
De wieg van het onbekende kind
Een verachtend rouwproces

Een confrontatie met de vlammen
Uit de as, een nieuw begin

Het verleden kil en stil
Transformatie, acceptatie
Ledematen, amputatie
Tranen vloeien, asfyxiatie

Koude handen persen ‘t hart
Herinneringen verslonden
Onder de deken van ‘t onbekende
DNA kalibratie

Vuurdoop
Vuurdoop

De volle maan houdt haar adem in
Zwarte vleugels in de lucht
De wieg van het onbekende kind
Een verachtend rouwproces

Een confrontatie met de vlammen
Uit de as, een nieuw begin

Een ziel ontwaakt
Opnieuw geboren
Reïncarnatie
Een nieuw hoofdstuk
Reïncarnatie
In een ander licht
Vuurdoop
Vuurdoop


3. WANNEER HET GLAS BREEKT

Raaskallend tikt de klok
Een ogenblik verloren
Mozaïek van pijn
Een moment van scherven

Fragiliteit, kwetsbaarheid
Wanneer het glas breekt
Steen voor steen
Alle kennis voor het grijpen

Voor niets gaat de zon op
De begeerte te sterk
Smachtend naar het antwoord
Vleugels verbranden

Niets is wat het lijkt
Het verleden in puin
De hogere dosering
Misselijkmakend

Wanneer het glas breekt

Als je echt wilt zien
Zal je dieper moeten graven
Maar wanneer het glas breekt
Zullen muren scheuren

Als je wil zien
Moet je dieper graven
Wanneer het glas breekt
Zullen muren scheuren

In dat vluchtige moment
Lijkt de wereld verloren
De salie smeult
Het offer gebracht

‘t Verbolgen ego
Ondragelijke woorden
De spanning te groot
In het galgenveld

Weemoed & broosheid
Weefsel van twijfel
Wanneer de spiegel barst
Verf op ‘t doek vervaagt

Mozaïek van pijn
Een moment van scherven
Fragiliteit, kwetsbaarheid
Wanneer het glas breekt

Weemoed & broosheid
Weefsel van twijfel
Wanneer de spiegel barst
Verf op ‘t doek vervaagt

Als je wil zien
Moet je dieper graven
Wanneer het glas breekt
Zullen muren scheuren

Als je echt wilt zien
Zal je dieper moeten graven
Maar wanneer het glas breekt
Zullen muren scheuren


4. ALS EEN KORREL ZAND

Oh, verloren en gedwee
Als een korrel zand
Paradoxaal verward
De hemel weent

Op de horizonlijn
Gloeit de ondergang
Als een vage droom
Ik kan niet meer

Verdrinken in de leegte
Ronddolen zonder doel
Dansen in de schaduw
Elke pas tevergeefs

Gebroken en verstild
Als een schim in de mist
Van verloren tijd
Van wat had kunnen zijn

In de weidsheid van het heelal
Sterven wij
Al drijvend door ruimte-tijd
Sterven wij zielsalleen

Oh, verloren en gedwee
Als een korrel zand
Paradoxaal verward
De hemel weent

Op de horizonlijn
Gloeit de ondergang
Als een vage droom
Ik kan niet meer

Verdrinken in de leegte
Ronddolen zonder doel

Dansen in de schaduw
Elke pas tevergeefs
In de nacht van het bestaan
Verloren in de tijd

In de eindeloosheid
Verdwijnen mijn gedachten
Dwalend in de wind
Als een korrel zand

Oh, verloren en gedwee
Als een korrel zand
Paradoxaal verward
De hemel weent

Op de horizonlijn
Gloeit de ondergang
Als een vage droom
Ik kan niet meer


5. KRINGLOOP VAN ZELFHAAT

Geurloze bloemen
De ziel leeg en koud
Een gapend gat
Het rottende hart

De tranen bevriezen
Door de ijzige wind
De barre tocht
Naar de hoogste top

Maar ik leef voor jou
Ik kan je nooit vergeten
Waarom laat je mij niet toe
Ik heb het alles gegeven

Wanhopig, radeloos
Het grootste offer
Leven voor dood
De hoogste prijs

Egoïstisch verloren
Een kringloop van zelfhaat
Zo grauw & glansloos
Valt niet te verteren

Dat wat nooit meer terug komt
Dat wat verloren is
Dat wat we achterlaten
Dat wat we nooit vergeten

Ik offer mijn eigen bloed
Ik offer mijn eigen kind
Opdat mijn zielsverwant
Weer het licht kan zien

Ik geef terug aan de aarde
Ik geef terug aan de aarde

Tien vingers omklemmen
Het rottende hart
Het obscure pact
Van de eeuwige slaap

Maar ik leef voor jou
Ik kan je nooit vergeten
Waarom laat je mij niet toe
Ik heb het alles gegeven

In een vlaag van waanzin
Een absurd convenant

Ik geef terug aan de aarde

Maar ik leef voor jou
Ik kan je nooit vergeten
Waarom laat je mij niet toe
Ik heb het alles gegeven


6. GEEN EINDE IN ZICHT

De verbinding verbroken
Geen bereik, geen zicht
Verslaafd aan denken
Door weer en wind

Met de beste intenties
Geen vuur, geen licht
In zware depressies
Geen einde zicht

Soms is het beter om los te laten
Soms is het beter om blind te zijn

Als een vlieger
Gevangen door de wind
Het bliksemt, het dondert
Geen einde in zicht

Als duizend naalden
Overprikkeld, verbrand
Cortisol in het bloed
Rusteloos, gejaagd

Chemische componenten
Maken ‘t leven te zwaar

Soms is het beter om los te laten
Soms is het beter om blind te zijn

Als een vlieger
Gevangen door de wind
Het bliksemt, het dondert
Geen einde in zicht

Soms is het beter om los te laten
Soms is het beter om blind te zijn

De verbinding verbroken
Geen bereik, geen zicht
Verslaafd aan denken
Door weer en wind

Met de beste intenties
Geen vuur, geen licht
In zware depressies
Geen einde zicht


7. ONGEZIEN

Als een pop in stukken
Voelt het kind de pijn
In de schaduw van
Gebroken dromen

Een kloof van loyaliteit
Onredelijke verantwoordelijkheid
Een pion in een tragisch schaakspel
Bliksemflitsen in de ogen van verdriet

Het hart gespleten
Geen veilig thuis meer
Een ziel ronddwalend
In een wereld van niets

Ongezien
Ongezien

Als een pop in stukken
Voelt het kind de pijn
In de schaduw van
Gebroken dromen

Smachtend naar
Het warme licht
Waar ben je nou
Ik voel me ongezien

Het hart gespleten
Geen veilig thuis meer
Een ziel ronddwalend
In een wereld van niets

Ongezien
Ongezien

In de spiegel van zelfzucht
Het gif van eigenwaan
In het theater van egoïsme
Blijft empathie vergaan

De schreeuw
Van verloren onschuld
Hunkerend naar licht
Onzichtbaar en alleen

Als een pop in stukken
Voelt het kind de pijn
In de schaduw van
Gebroken dromen

Smachtend naar
Het warme licht
Waar ben je nou
Ik voel me ongezien


8. FOLTERING

Het monster in mijn brein
De gast die onwelkom is
Geen ruimte voor de ziel
Geen wil om door te gaan

De klok staat stil voor mij
Het fluiten een foltering
Bevangen door hartenleed
Rijk ik naar de hoogste tak

De climax van de symfonie
Gevangen door m'n eigen geest
Waarom oh waarom, word ik verblind
Terwijl ik het licht al jaren niet zie

Waarom
Waarom
Word ik verblind
Terwijl ik het licht al jaren niet zie

Het roestige ijzer
Gevangen door frequenties
De tralies van de cel
Omringt door het duister

Geen weg terug
Gekwelde trommelvliezen
Zwartgallig, mistroostig

Er is geen ontsnapping
Er is geen genezing
Voor eeuwig in de ban
Voor eeuwig een slaaf

Altijd aanwezig
Dag en nacht

Waarom
Waarom
Word ik verblind
Terwijl ik het licht al jaren niet zie

Waarom
Oh, waarom
Word ik verblind
Terwijl ik het licht al jaren niet zie

Het monster in mijn brein
De gast die onwelkom is
Geen ruimte voor de ziel
Geen wil om door te gaan

De klok staat stil voor mij
Het fluiten een foltering
Bevangen door hartenleed
Rijk ik naar de hoogste tak

Geen weg terug
Gekwelde trommelvliezen
Zwartgallig, mistroostig

Een eenzame reis
Melodieën van stilte
Een onzichtbare strijd
Verborgen verlangen

Altijd aanwezig
Dag en nacht

De climax van de symfonie
Gevangen door m'n eigen geest
Waarom oh waarom, word ik verblind
Terwijl ik het licht al jaren niet zie

De klok staat stil voor mij
Het fluiten een foltering
Bevangen door hartenleed
Rijk ik naar de hoogste tak

De strop strak om m’n strot
De zon streelt mijn gezicht
Bevangen door hartenleed
Spring ik van de hoogste tak


9. SPEEL MET MIJ

Afgestompt, geen gevoel
Naar binnen gekeerd
Kent geen liefde, mensonterend
Een gevoelloze machine

Speel met mij
Omringt door muren
Het kind apathisch
Het verdedigingsmechanisme

Het kind is geen kind meer
Van alle onschuld bestolen
Gevoed door egoïsme
De geboorte in het duister

Opgesloten in zichzelf
De emoties bevroren
De leegte ondragelijk
Het gemis een marteling

Het kan niet voelen
Het kan niet zien
Geen zintuigen
Blind geboren

Als een dichter in de nacht
De geheimen fluisteren zacht
Als een stille oceaan
Het verhaal van het contrast

Licht en donker
Schaduw en schijn
Vervlochten, verbonden
Een dans van het brein

Afgestompt, geen gevoel
Naar binnen gekeerd
Kent geen liefde, mensonterend
Een gevoelloze machine


10. SCHIJNSEL VAN DE ZIEL

Meter voor meter
Kruipend, alleen
Het leven een façade
Te zwaar beladen

In het schijnsel van de ziel
Ligt het hart begraven

De innerlijke storm
Een etterende wond
Slok me op, neem me mee
Laat me eindelijk voelen

In het schijnsel van de ziel
Ligt het hart begraven

Doel na doel behaald
Maar nooit is het genoeg
De tank volledig leeg
Het masker te groot

In het schijnsel van de ziel
Ligt het hart begraven

Dromen vervagen
Tsunami’s, hoge golven
Rouwen om de tranen
Onbereikbaar, vergaan

Geen houvast, geen anker
Gedreven door illusies
In het schijnsel van de ziel
Ligt het hart begraven

Een zoektocht zonder einde
Verlangend naar bevrijding
In het schijnsel van de ziel
Ligt het hart begraven