در عمق خیال کثیفت مرا قصاص نکن
نپرس چرا ؟ جوابی ندارد این فریاد
هجوم نفرت من این قصه را سرداد
تو زجر بکش که نام من نرود از یاد !
بمیر ! زجه بزن ، التماس کن
ایستاده بمیر،ولی ستایش نکن
بعد مرگ هیچ نیست نه جهنم نه بهشت
تو بغض کن ، بترس، از مرگ گریزان باش
هزار جنازه مثل تو روی دست من مانده
هزار صدای پر از گریه مرا خوانده
جنون مرا همین صدا میکند ارام
خدا که رفت شیطان هم مرا رانده

تو مرده ای انگار ! سکوت تو مرگ من است
درست مثل مادرم رفتی و گفتی زمان ترک من است
کسی گفت تو را کشته اند چه کسی کشته ؟
تمام وحشتم ز نیمه ی دیگر من است
به سوگ نشسته ام چیست این زنجیر دور تنم
چرا اعدام ؟ چه کسی گفت قاتل تو منم !

به کرم ها نوید دهید که جشن در پیش است
به آنها هدیه دهید ذهن و جسم بی جانم ...