1. DA SIABRA

Што для нас каштоўней скарба,
Калі едзем мы да сябра?
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Szto dla nas kasztoŭniej skarba,
Kali jedzem my da siabra?
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!

Калі мы зьбярэмся разам,
Цешым душу не расказам.
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Kali my źbiaremsia razam,
Cieszym duszu nie raskazam.
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!

З намі будзеш дужа п'яны
З намі позірк будзе шкляны.
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Z nami budziesz duża pjany,
Z nami pozirk budzie szklany.
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!

Песьню засьпявай пра троляў,
Прыгажунь і годных вояў.
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Pieśniu zaśpiawaj pra trolaŭ,
Pryhażuń i hodnych wojaŭ.
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!

Падміргні вясёлай паньне
Будзе ласка ды каханьне.
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Padmirhni wiasiołaj pańnie -
Budzie łaska dy kachańnie.
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!

Запрасі сяброў на свята
Піва ёсьць яшчэ багата.
Доўгіх год жадаем, куфлі уздымаем!

Zaprasi siabroŭ na świata -
Piwa jość jaszcze bahata.
Doŭhich hod żadajem, kufli uzdymajem!


2. KRYZAK (PIESNIA PRA TROLIAU II)

Цёмнай ноччу на балоце банда троляў піла
Ды, канешне, бочкі брагі тролям не хапіла
Ночкай цёмнай тролям п'яным чым сябе заняці?
Трэба ў вёску ісьці да дзеда, ешчэ брагі ўзяці

Ciomnaj noczczu na bałocie banda trolaŭ piła
Dy, kaniesznie, boczki brahi trolam nie chapiła
Noczkaj ciomnaj trolam pjanym czym siabie zaniaci?
Treba ŭ wiosku iści da dzieda, jeszcze brahi ŭziaci

Шлях да вёскі быў дарэмны, дзед памёр яшчэ учора
Брагу выпілі сяляне на хаўтурах ўжо да кроплі
Тролі з'елі ўсіх сялянаў, але то дарэмна праца:
Градус гэтым не падняці, трэба ў лес ісьці вяртацца

Szlach da wioski byŭ daremny, dzied pamior jaszcze uczora
Brahu wypili sialanie na chaŭturach użo da kropli
Troli zjeli ŭsich sialanaŭ, ale to daremna praca:
Hradus hetym nie padniaci, treba ŭ les iści wiartacca

«Хто там вошкаецца ў лесе паміж елак ды карчоў?»
Адчуваюць тролі злыя брыдку чалавечу кроў
«Выбачайче, геры тролі, я крыжак, што ўцёк з палона
Дам вам шнапсу, хоць заліцесь, завядзіе пад Дуброўна!»

«Chto tam woszkajecca ŭ lesie pamiż jełak dy karczoŭ?»
Adczuwajuć troli złyja brydku czaławieczu kroŭ
«Wybaczajcie, hіery troli, ja kryżak, szto ŭciok z pałona.
Dam wam sznapsu, choć zalicieś, zawiadzicie pad Dubroŭna!»

Крочаць шчыльнымі шыхтамі, парабіўшы зь елак дзіды
Злыя тролі пад грыбамі на грунвальдзкую на бітву
У абозах, у крыжацкіх, што пайшлі супраць ліцьвінаў
Шнапсу шмат і смачных вояў на закуску ёсьць

Kroczać szczylnymi szychtami, parabiŭszy ź jełak dzidy
Złyja troli pad hrybami na hrunwaldzkuju na bitwu
U abozach, u kryżackich, szto pajszli suprać lićwinaŭ
Sznapsu szmat i smacznych wojaŭ na zakusku jość

Сеча лютая ідзе, тролі звар'яцелі раптам
Б'юць, нібыта камароў, рыцараў у жалезных латах
Засталося ўжо няшмат, шнапс ужо не за гарамі
І закусяць гэты шнапс крыжакамі ды грыбамі

Siecza lutaja idzie, troli zwarjacieli raptam
Bjuć, nibyta kamaroŭ, rycaraŭ u żaleznych łatach
Zastałosia ŭżo niaszmat, sznaps użo nie za harami
I zakusiać hety sznaps kryżakami dy hrybami

Крочаць шчыльнымі шыхтамі, парабіўшы зь елак дзіды
Злыя тролі пад грыбамі на грунвальдзкую на бітву
У абозах, у крыжацкіх, што пайшлі супраць ліцьвінаў
Шнапсу шмат і смачных вояў на закуску ёсьць

Kroczać szczylnymi szychtami, parabiŭszy ź jełak dzidy
Złyja troli pad hrybami na hrunwaldzkuju na bitwu
U abozach, u kryżackich, szto pajszli suprać lićwinau
Sznapsu szmat i smacznych wojaŭ na zakusku jość


3. KAMAROVA SMIERC

Гэй, у лесе, пры даліне,
У нас сталася бяда:
У даліне, у гушчары,
Калыхаліся камары;
Дуб да дуба пахіліўся,
Камар з дуба зваліўся…
Аб дубовую кару
Пабіў камар галаву

Пабіў камар патыліцу
Аб дубову караніцу
Ой, пабіў камар бакі
Аб дубовыя сукі
Ой, пабіў камар калені
Аб дубовыя карэнні!

А як далі мухам знаць,
Прыляцелі ратаваць:
— Камарочку, родны браце,
Як-жа цябе ратаваці?
— Пасылайце да аптэкі,
Ці не будзе трохі лепей…
— Камарочку, родны браце,
Дзе-ж нам цябе пахаваці?

— Не хавайце край даліны,
Бо вырыюць мяне свінні;
Не хавайце край дарогі,
Бо дратаваць будуць ногі;
Пахавайце ў цёмным лесе
Пры зялёненькім арэсе!
Будуць арэхі шчыпаць
І камара ўспамінаць.


4. LIPKA

Z tamtej strony jeziora
Stoi lipka zielona
A na tej lipce, na tej zieloniutkiej
Trzej ptaszkowie śpiewają

Nie byli to ptaszkowie
Tylko trzej braciszkowie
Co się spierali o jedną dziewczynę
Który ci ją dostanie

Jeden mówi: „Tyś moja”
Drugi mówi: „Jak Bóg da”
A trzeci mówi: „Moja najmilejsza,
Czemu żeś mi tak smutna?”

„Jakże nie mam smutna być?
Za starego każą iść
Czasu już niewiele
Jeszcze dwie niedziele mogę, miły, z Tobą być!”


5. KARALEUSKAJA

Я нарадзіўся ў смутны час, прадбачаны валхвамі.
І цемра разышлася, дыхаць стала ўсім лягчэй.
Я - вызваліцель, ваш герой адзначаны багамі!
Здыміце капялюшы і схіліцеся ніжэй.

Ja naradziŭsia ŭ smutny czas, pradbaczany wałchwami,
I ciemra razyszłasia, dychać stała ŭsim lahczej.
Ja - wyzwaliciel, wasz hіeroj, adznaczany bahami!
Zdymicie kapialuszy i schiliciesia niżej.

Мой лёс быў прадказаны -
Я хутка буду каралём.
Тады тугу і скруху
Адразу выпалю агнём.

Moj los byŭ pradkazany -
Ja chutka budu karalom.
Tady tuhu i skruchu
Adrazu wypalu ahniom.

Трон мой каштоўны дагары уздыміце
Вышэй, вышэй, вышэй!
Гімны сьпявайце, сьцягі разгарніце,
Вецер няхай іх калыша!

Tron moj kasztoŭny dahary uzdymicie
Wyszej, wyszej, wyszej!
Himny śpiawajcie, ściahi razharnicie -
Wiecier niachaj jich kałysza.

У гушчары статак рушыцца без пастуха дагляду
Патрэбен вашай грамадзе надзейны павадыр
Мячом, агнем і бізуном адстойваю ўладу
І дзідамі сталёвымі падтрымліваю мір.

U huszczary statak ruszycca biez pastucha dahladu -
Patrebien waszaj hramadzie nadziejny pawadyr.
Miaczom, ahniom i bizunom adstojwaju ŭładu
I dzidami stalowymi padtrymliwaju mir.

Мой шлях запэўны самы,
Людзей да шчасьця ён вядзе.
А тыя, хто не з намі,
У ліхе будуць і бядзе.

Moj szlach zapeŭny samy,
Ludziej da szczaścia jon wiadzie.
A tyja, chto nia z nami,
U lichie buduć i biadzie.

Цяжкія хмары, блуканьні у цемры,
Посьпех мяне абышоў.
Морак заблытаў, шлях абраў я дрэнны,
Шлях, што раптоўна прывёў...
На эшафот!

Ciażkija chmary, błukańni u ciemry -
Pośpiech mianie abyszoŭ.
Morak zabłytaŭ, szlach abraŭ ja drenny,
Szlach, szto raptoŭna prywioŭ…
Na eszafot!

Зьнянацку ўсё змянілася -
Дзе апынуўся я?
У што ператварыўся замак караля?
Пятля мая карона, шыбеніца – трон!
Раве натоўп навокал:
Гамон! Гамон! Гамон!

Źnianacku ŭsio zmianiłasia,
Dzie apynuŭsia ja?
U szto pieratwaryŭsia zamak karala?
Piatla - maja karona, szybienica - tron.
Rawie natoŭp nawokał:
"Hamon! Hamon! Hamon!"

Пятлю на шыі тужэй зацягніце
Вецер шалёны сьвішча!
На папярэчцы дагары падыміце
Вышэй! Вышэй! Вышэй!

Piatlu na szyji tużej zaciahnicie.
Wiecier szalony świszcza.
Na papiareczcy dahary padymicie
Wyszej! Wyszej! Wyszej!


6. CZORNAJA PANNA

Калі дзень сыходзіць прэч, усё замірае
Я іду у твой пакой і дух сьцінае
Прагну быццам бы глыток у час сьпякоты
Няма моцаў больш трываць адзіноты

Kali dzień sychodzić precz, usio zamiraje
Ja idu u Twoj pakoj i duch ścinaje
Prahnu byccam by hłytok u czas śpiakoty
Niama mocaŭ bolsz trywać adzinoty

Толькі зоры мільгацяць нам зь нябёсаў
Месяц стужку запляце у твае косы
Грудзі полымем гараць скварна
Немагчыма больш губляць часу марна

Tolki zory milhaciać nam ź niabiosaŭ
Miesiac stużku zaplacie u Twaje kosy
Hrudzi połymiem harać skwarna
Niemahczyma bolsz hublać czasu marna

Сэрцам сваім у цябе закаханы
Чорная панна, чорная панна
У цемры маўклівай твар твой схаваны
Б А Р Б А Р А!
Рукі імкнуцца да цябе дакрануцца
Ў шэпаце ветра я чую твой голас

Sercam swajim u Ciabie zakachany
Czornaja Panna, Czornaja Panna
U ciemry maŭkliwaj twar Twoj schawany
B A R B A R A!
Ruki imknucca da Ciabie dakranucca
Ŭ szepacie wietra ja czuju Twoj hołas

Калі дзень сыходзіць прэч, ўсё замірае
Я іду у твой пакой і дух сьцінае
Прагну зноў сасьніць цябе і не прачнуцца
Бо ня зножаш да мяне ты вярнуцца

Kali dzień sychodzić precz, usio zamiraje
Ja idu u Twoj pakoj i duch ścinaje
Prahnu znou saśnić Ciabie i nie pracznucca
Bo nia zmożasz da mianie Ty wiarnucca
Сэрцам сваім у цябе закаханы
Чорная панна, чорная панна
У цемры маўклівай твар твой схаваны
Б А Р Б А Р А!
Рукі імкнуцца да цябе дакрануцца
Ў шэпаце ветра я чую твой голас

Sercam swajim u Ciabie zakachany
Czornaja Panna, Czornaja Panna
U ciemry maukliwaj twar Twoj schawany
B A R B A R A!
Ruki imknucca da Ciabie dakranucca
Ŭ szepacie wietra ja czuju Twoj hołas


7. AD ASTRA

(Instrumental)


8. LASUN

Затушы агонь, затапчы вуглі -
Едкі дым дзярэ вочы мае.
Ты нязваны госьць, ліхадзей у начы,
Кожны подых твой мае грудзі рве!
Ты ўвайшоў у мой дом, не спытаў дазвол,
Катаваў сыноў, ґвалтаваў дачок.
Рабаваў мой скарб, што не браў - крушыў
І сякеры ў бок усадзіў мне шып.

Zatuszy ahoń, zatapczy wuhli –
Jedki dym dziare woczy maje.
Ty niazwany hość, lichadziej u naczy,
Kożny podych twoj maje hrudzi rwie!
Ty ŭwajszoŭ u moj dom, nie spytaŭ dazwoł,
Katawaŭ synoŭ, gwałtawaŭ daczok.
Rabawaŭ moj skarb, szto nie braŭ – kruszyŭ
I siakiery ŭ bok usadziŭ mnie szyp.

Мы ж былі раней сваякі-браты
Побач, мы жылі тысячы гадоў
За адным сталом шмат мы ўзьнялі
Да гары з табой медвяных рагоў
Шыхтавалісь мы да пляча-плячо
Калі за муром вораг лютаваў
Ты жа здрадзіў мне, плюнуў мне ў твар
І абразы той я не дараваў!

My ż byli raniej swajaki-braty
Pobacz, my żyli tysiaczy hadoŭ
Za adnym stałom szmat my ŭźniali
Da hary z taboj miedwianych rahoŭ
Szychtawaliś my da placza-placzo
Kali za murom worah lutawaŭ
Ty ża zdradziŭ mnie, plunuŭ mnie ŭ twar
I abrazy toj ja nie darawaŭ!

Лес змыкне свае цяжкія кроны
Уначы заблукай
Шлях назад не шукай
Зьвер цябе хутка дагоніць
Вой, бяжы, уцякай
Усё адно памірай
Мара пакліча імя твае,
Дзідай атручанай сэрца праб'е
Сьцежка апошняя быццам у дрыгву завядзе...
Брат, чаму ты здрадзіў мне?!

Les zmyknie swaje ciażkija krony
Unaczy zabłukaj
Szlach nazad nie szukaj
Źwier ciabie chutka dahonić
Woj, biaży, uciakaj
Usiо adno pamiraj
Mara paklicza imia twaje
Dzidaj atruczanaj serca prabje
Ścieżka aposzniaja byccam u dryhwu zawiadzie…
Brat, czamu ty zdradziŭ mnie?!

Сьпякае лютасьць душу мне,
Курыцца ўсё вакол!
Ня варты злодзей помсты Лясуна!
Пакут ня трэба болей,
Напіты карані
Крывёю, як вадою дажджавою!

Śpiakaje lutaść duszu mnie,
Kurycca ŭsio wakoł.
Nia warty złodziej pomsty Lasuna.
Pakut nia treba bolej
Napity karani
Krywioju, jak wadoju dażdżawoju!

Лес змыкне свае цяжкія кроны
Уначы заблукай
Шлях назад не шукай
Зьвер цябе хутка дагоніць
Вой, бяжы, уцякай
Усё адно памірай
Мара пакліча імя твае,
Дзідай атручанай сэрца праб'е
Сьцежка апошняя быццам у дрыгву завядзе...
Брат, чаму ты здрадзіў мне?!

Les zmyknie swaje ciażkija krony
Unaczy zabłukaj
Szlach nazad nie szukaj
Źwier ciabie chutka dahonić
Woj, biaży, uciakaj
Usiо adno pamiraj
Mara paklicza imia twaje
Dzidaj atruczanaj serca prabje
Ścieżka aposzniaja byccam u dryhwu zawiadzie…
Brat, czamu ty zdradziŭ mnie?!