1. A BEACON FROM DARKENED SKIES

With halted breath I hear their cries
Amidst the wolves as they howl to the nightside
A silence shattered by clamor of hooves
From the land only spoken in myth

With arms outstretched - I call to the sky
That the cross shall vanquish none further
For my fathers foretold of this night
When our blood would be given in barter

Beacon from darkened skies
Guides us ‘til day
A symbol of ancient rite
Beholden to our ways

For our mothers foretold of this night
When the cross would vanquish none further

If this night shall usher us into eternity
Fear not the blade of repentance
A beacon from darkened skies shall light
Our groves of blackened spruce
And stoke the fires of our rage

None shall conquer a beacon from darkened skies


2. ZONNESTEEN

Geleid door maanlicht zacht
In stoet van stille pijn
Vermomd in bloed en kracht
Van bloed en oud venijn

Moeder huilt om hoop
Die langzaam is vergaan
Haar tranen zijn als stroop
Voor wat nooit meer zal staan

Sta op, O vader zon
Verlicht de dode steen
Opdat de reis begon
Met broze schimmen, een

Moeder huilt om hoop
Die langzaam is vergaan
Haar tranen zijn als stroop
Voor wat nooit meer zal staan

Eer het oude bloed
Van voor de eerste strijd
Dat door het woud verspreidt
Het roept naar jou
Het somber zoet

Het eist jouw trouw
Het vraagt om jou