1. WPROWADZENIE

(Instrumental)


2. NIESKOŃCZONA POTĘGA

Twego ogniska jasny blask rozświetlił noc
Płomień wśród dawnych gorze snów
Spójrz w gwiazdy, łzy księżycowe
Zwierciadło wieczności, eonów brzmienia
Na czarnym nieboskłonie

Wśród przerwanych baśni wczesnych dni
Wianki kwietne na dziewczęcych skroniach
I w nich wplecione objęcia Morfeusza
Gdzie jasna myśl uchować się zdoła

Wśród purpury krwistej jarzębiny
Rwących potoków, tańczących wichrach
Dębów milczących we mgły koronie
Wód spokojnych, świątyń zawodzącego echa

Jestem wszędzie, cieniu orła skrzydeł
Krainie bursztynowych polan
W śpiewie miliardów odległych gwiazd
Powiadających o gniewie pradawnych lat
Pośród tańczących iskier Twego ogniska
W pieśniach niesionych przez wiatr

Jestem w rosłych drzewach, które chcieli wyciąć
Lecz odrosły nowe, nie wiedzieli o tym
Że aby nas zniszczyć, trzeba wyciąć korzeń


3. GODZINA DUSZ

Wybiła godzina dusz
Księżyc cały się pojawia
Na stałe leży rosą już
I czarna magia się objawia

Drzewa zaczynają pieśń swą
Trawy kołysać się zaczynają
Krople z nieba w dół brną
Wiatr pojawia się opowiadając

Kruk przysiada na twardej skroni
Głowę pod czarne skrzydła chowa
Odlatuje myśląc, że się uchroni
W tle odzywa się uśpiona sowa

Nagle horyzont krwawić zaczyna
Płaczę, że słońcem się żegnając
Mrok zlęknięty, bo nadeszła godzina
Śpiewa przed jasnością uciekając


4. ZIEMIA PRAOJCÓW

Pośród mchów, mgły i rzek spadzistych,
Które nieprzerwanie się burzą
Wśród mogił wiecznego milczenia
Gdzie pradawny bór i cienista noc
Sacrum tajemnych gajów
W świat się z wiatrem posyła

Ziemio Praojców, Matko Nasza
Zdradzona i zmuszona do oddania
Skazana na wieczny sen
I żyjesz, rozkwitasz co piękniej
Wrócą do Ciebie nasze serca, nasz duch
I tym co zdradzili - wiecznie potępienie

Powstanie z odrzuconej ziemi dawna potęga
Rozlegnie się wyczekiwany grzmot
Wzburzy się potężny wiatr i szał morskich fal
Wstanie prośba miliona serc,
Radosna pieśń niesiona wśród ziem
Grobów pośród pól

Znajdziesz mnie, siłę wśród serc
Które czekają wieki, by walczyć
Wśród milczących wyjów, mgły i mchów
W śpiewie potoków, wyśnionych krainach
Słowiańska baśń, w której jar się tli
Ballada praojców, która ciągle istnieje


5. NA SZCZYCIE GÓRY (ULVER COVER)

(Instrumental)


6. MAGICZNY LAS

Noc bezkresna...
Owiana tajemnicą tamtych lat
Które odeszły na wieki

Pełnia księżyca...
Otula poświatą magiczny las
Hołd dla naszych braci

W potoku łez
Strumieniach
Za tych co odeszli
Służyli dawnym bogom
Dla słońca i ziemi


7. KRÓL PRZEZNACZENIA I ŚMIERCI

Synowie i córy Ibama! Nadszedł już czas
By tańczyć na zgliszczach z córkami Księżyca
Nadszedł nas kres, niosę wam oto czasy niebytu
Jestem cieniem Jasności, ojcem bezkresu

Podaruję wam mękę i śmierć, nosiciele zarazy
Wy, hołubiący skażoną dumą, zarzewie wojny
Będziecie szybować w czerni, tańczyć w bezkresie
Bękarty chwały rozwidlonego języka

Zasieje wieczny wiatr, cień waszego żywota
Uczyliście się przebaczać, ja nauczę was błagać
Swą krwią podlejecie plony głodu i pragnienia
Na łonie bluźnierstwa oraz plugastwa

I wtedy nadejdzie czas nieubłaganych żniw
Sierpem zetnę wasze żałosne nadzieję
Wkroczycie na ścieżkę szaleństwa
Dzierżąc mój sztandar pogardy

Zaprawdę staniecie się legionem
Zalążkiem zemsty, gonem nienawiści
Wasze myśli rozerwą się, odsuną się od siebie
W szacie pożogi, król przeznaczenia i śmierci

Pan nasz - zduszę modlitwy, pochłonę błagania
Przedłóżcie atak, miast drugiego policzka
Siejcie zgorszenie, zamiast miłować
Klękajcie, oto nadszedł czas zapłaty godziwej


8. WYZWOLENIE

(Instrumental)