1. VUILBEKKERIJ VAN DEN EERSTE ORDE

Een gespleten tong
Vergif in de bek
Grauw en ziekte verspreid als de pest
De zwarte dood
Onheil nadert
Kwakzalver spreekt van ongenade

Wie heeft de wijsheid in pacht?
Hooghartigheid en hoogmoed
Verteren onze ziel
Grote mond, machtsvertoon
Verheven boven de rest
Vertrappend om te overheersen

Slechts wie voor de troon van God
Heeft gestaan zal het zeker weten
Heer sterkt U mijn geloof
Verstik de twijfel in mijn hart
Geef mij toch wijsheid en laat mij zien
De weg der waarheid en het leven


2. AVONDWAKE BIJ MAANLICHT

Het uur is eindig
De duisternis valt
De nacht die gaat beginnen
Voor de ziel die ons ontvalt
Stervend, lijdend, zoekend
Naar de hoop die ons troosten zal
Hoort toch onze zielenklacht
De avond is eindig
De donkernis valt
In ons hart zijn wij getroffen
Voor de ziel die ons ontvalt
Stervend, lijdend, zoekend
Naar de Heer die ons troosten zal
Hoort toch onze zielenklacht
Immer geteisterd
Door zwarte, intense haat
Gedreven door het kwade
Een haat die nimmer aflaat
Hoort toch onze zielenklacht
Gemarteld en vervolgd
Onder zwarte maan en vlag
Door vuur met zwaard en dolk


3. IN EEN WAAS VAN DUISTER SCHIJNSEL

Stil, verloren, eenzaam in de mist
Zwoegend, in de koude wreed meedogenloos
Getergd, vertwijfeld, het uitzicht hopeloos
Vermoeid en uitgeput, is het einde dan nabij

Noodlot van de geest
Versluierd als de nacht
Al het gevoel gestorven
In de donkernis haar macht
Hoe kan men nog leven
Als de hoop er niet meer is
Verloren en gestorven
In de duisternis

Door duisternis omringt
De hoop is reeds gestorven
Alles is verloren
Nu rest nog slechts de dood

Slechts de Heer kan nu nog redding geven
De kracht vloeit uit hem weg
De koude handen nog gevouwen
Prevelt een laatste gebed
Hoort U toch zijn bittere woorden
Smekend naar U omhoog
Verhoort U hem toch alstublieft mijn Heer
Beantwoordt zijn geloof


4. TRAWANTEN VAN DEN DUIVEL

De ogen gesloten voor het kwaad
De tekens van het hoogverraad
Zwart, demonisch, slangengebroed
Het slechtst van het slechtst ontmoet
Een duistere en inslechte ziel
Voor de helleheer zij kniel’n

Vermolmd, demonisch, zwart, verrot
Zij voelen zich hun eigen god
Levensslopend kruipend weer
Godslasterend gaan zij tekeer

Het graf vertrapt
De geest verminkt
Zo dieper dat de ziel niet zinkt
De geest vertrapt
De ziel verminkt
Waar diepe angst en beven klinkt

Blijf dan weg bij deze zot’
Anders wacht u een zelfde lot

Een ding is zeker, gekerfd met lood
Eenmaal gaan wij allen dood
Weet wie u volgt en wat gij ziet
En verbrandt wat gij onheilig liet


5. BEDREVEN IN HET KWADE

Wij zijn bedreven in het kwade
Zoekend naar het slechtste lot
Noodlottig voelend onbegrepen
Keren wij ons slechts tot God
Als de dood ons nadert met rasse schreden
Het is einde is dan onvermeden
Kille, grauwe, zielenkreet
Het einde is nabij
De hoop dat de Heer ons genadig zijt
Met de zonden die in ons zijn
Wij zijn bedreven in het kwade
Bewegend op het brede pad
Na duisternis innig zoekend
Geen plek die ons rust geeft
Wij zijn bedreven in het kwade
Immer vallen wij naar beneden
Vergeten alles waarvoor gebeden
Slechts in tocht die ellendig en zwaar zijt
Geen beschutting, geen bezieling
Niets wat dit nog leven geeft


6. OVER ZWARTE KUNSTEN, HEKSERIJ EN ANDERE DIENAREN VAN HET KWAAD

Gevaren in het zwarte woud
Magie bedreven bij het duist’re licht
Voor de satan zijn zij gezwicht
Zwelgend in occulte kracht
Leidend tot de weg in de eenzame nacht
Zie de bakens hoe zij branden
De vaandels in hun vuist
Allen dragen zij het teken
De driemaal zes is overal
Hoor de heks door haar gespleten tong
"Deze tekenen zijn hier door geval"
Laat u dan niet verblinden
Door dit booswichtig ongeval
Misleidend ellendig zijn haar woorden
Zoals zij ze heeft gezegd
Volgt ze slechts haar hellemeester
Met het goede in gevecht
Maak ons waakzaam dan O Heer
Het slechte is overal
Laat ons niet verzwelgen
Door de duisternis en zijn vazal


7. VERLOREN IN DE ONEINDIGE LEEGTE

Op deze eindeloze vlakte
Zonder tekens waar te gaan
Is er iemand die mij leiden kan?
Is er iemand die roept mijn naam?

De stilte is oorverdovend
De twijfel strijdt in mij
Ik heb gekozen mijn eigen pad
Heer verlicht U toch mij

Geef mij kalmte, geef mij vrede
Heer vergeef mijn zonden naar
De nacht is zwart en oneindig
Draagt U mij hier vandaan
Mijn benen dragen mij niet langer
Kom om van honger en de dorst
Redt mij Heer, hoort toch mij
Ik verga hier, gedenk mijn lot
Zodat ik niet sterve maar kan leven
Ik bid tot u, mijn Heer, mijn God