1. DVMA

Płynie albatros ranny nad morzem.
W czerwieniach zmierzchu, jak czarny krzyż -
Jednym się skrzydłem rwie w gwiezdne głębie,
Drugim, omdlały, potrąca wodę.

Leci albatros ostatkiem siły,
Z rany się toczy strumieniem krew -
Krwią się zapala niebo i morze -
Przez krwawe ognie gna ptak mdlejący.

Gdzie dłonie, co go z wód groźnych zdolne
Wybawić - wstrzymać płynącą krew -
W sercu mu gniazdo uwić spokoju -
Gdzie takie wielkie serce - i dłonie?

Z skalistych zrębów nocny włóczęga
Patrzy żałośnie w posępną dal,
Kędy ostatkiem sił ptak zraniony
Swe krwawe, ciężkie opuszcza skrzydła.

Nie jemu ranne ptaki brać w dłonie -
Tchem słodkim koić płomienie ran,
W ramionach ostrów mu dać zdrowienia -
Ni w sercu grotę snów, co kołyszą.

On tylko, z ponadżlebnych krawędzi,
Kędy, sam, w głębiach nocy się pnie,
Na mórz skrwawionych głuchą balladę
l na krzyk trwogi rannego ptaka -

On tylko swoją może zadumę
Dać ciężką, głowę zamknąwszy w dłoń -
l jęk, co padnie w otchłań bezdenną,
Która go dzieli od reszty świata -

Od niw radosnych i mórz tych krwawych,
Kędy, mrąc, leci zraniony ptak.


2. CINGVLVM DIABOLI

Basic senses long renounced,
Indoctrination of the lesser kind
Force-fed dreams of absolution,
Led astray by wicked minds

Shed aside feeble endeavours
Of all mortal men defiled
To quench hunger in its purest form
And immaculate desires

Mockery of life, existence subdued
Visions of a world hopelessly lost
Self-imposed absolution
Grow immune to the ways of the cross

Violently suppressed
Hopelessly sedated
Stripped of lust and passion
Common sense castrated

Renounce all shackles of negation,
Bring down hammers to the cross
Broken world of punishment and solitude,
Postmortem whispering crows

Grim vultures of the cross
Indifferent to misery
Malicious existence
Masters of treachery

Chodź ze mną! Pójdziem w ciche, omglone cmentarze,
Pójdziemy światła palić na grobach, i sami
Pośród głazów milczących błąkać się myślami,
Pójdź, a własną ci twoją mogiłę pokażę!
Jeszcze się nad nią wieko Czasu nie zawarło,
Jeszcze dyszy czeluścią próżną i niesytą,
Jeszcze ćwieków na piersiach trumny twej nie bito,
A już jesteś minioną rzeczą - i umarłą!
Nie żałuj! Mija wszystko, więc na sen cię wiodę
Przez cichych pól rozłogi, przez letejską wodę,
Na śmierci pokój wieczny, w głąb mrocznych podziemi.


3. INTERREGNVM

Sanctimonious, derogative, obsolete
Let the unworthy of Thy wisdom
Wither out and cease to breathe

Give way to new things order
Through illuminating fire
Smear their blood all over myths
Of bastard spawn conceived

Elusive state of comfort
Irrational senses in command
The blind leading the blind
Execution of the fertile mind

King against King
Upon the chessboard of their dreams
Kissed by the serpent
Only one of them to prevail

Ziejąc zatrute, zgniłe tchnienie,
Stęchłych wód tonie ołowiane
Leżą, bezwładnie odrętwione,
Wsłuchane w martwe swe milczenie.
Patrząc na wód tych czarne tonie,
Białością swoją przerażona,
Chłonąc wyziewy ich zatrute
Lilia omdlałe schyla skronie.

Anarcho-individualism
Long live the dream of a world with
No false Kings nor false Prophets

For where your treasure is,
There will Thy heart be also.

The world ye live in... Interregnvm