1. ZIMOWY BRZASK ZWYCIĘSTWA

(No lyrics available)


2. JAK JASTRZĄB

Ziemio ma ojczysta,
Wspomóż dziś swych synów,
Wesprzyj nas w tej walce o wolność i wiarę,
A gdy nas dosięgną wrogie ostrza mieczy,
Otul nasze w swym łonie szczątki spopielałe.

Słońce zgasło,
Ciemność wdziera się w mą duszę,
Zimna stal przeszywa ciało wojownika,
Widzę śmierć mych braci,
Widzę czarną przyszłość,
Giną me marzenia, ginie rzeczywistość.

Chciałbym jak ten jastrząb
Co między chmurami,
Zatacza kręgi nad swymi lasami,
Jak on chciałbym runąć w dół
Niczym błyskawica,
By wznieść się wysoko przed ojców oblicza.

Nie dane mi ujrzeć następny wschód słońca,
Bo leżę w tym błocie pogrążony w śnie,
I chociaż poległem, walczyłem do końca,
Ściskając miecz w dłoni gdy napotkam śmierć.


3. KRWAWA PIEŚŃ

(No lyrics available)


4. W PAMIĘCI BOHATEROM

(No lyrics available)


5. NA WIELKIM STARYM DĘBIE

Na wielkim starym dębie, biały usiadł orzeł,
Szeroko rozpostarł skrzydła i dumnie uniósł głowę.
Na wielkim starym dębie, gdzie bóstwa, leśne duchy,
Usiadł biały orzeł, słowiański symbol dumy.
A w oczach jego siła, a w oczach jego honor,
Drapieżne swoje szpony w gałąź dębu wbił głęboko.
Na wielkim starym dębie...
Potężny, silny i dumny, na wieki niepokonany,
Rozpostarł majestatyczne skrzydła
Od gór aż po Bałtyku bramy.


6. SŁOWIAŃSKA KREW

Śnieżnobiały z nieba puch okrył stary las nad morzem,
Mgła zawisła, zamilkł wiatr, całe morze skute lodem.
Piorun przeciął ciemne niebo,
Wstrząsnął ziemią piorunowy młot,
Gdzieś w oddali widać blask ogniska,
A na niebie miliony gwiazd.

Dziś zamiast wśród wojów, wśród kurhanów stu,
Stoję samotnie na skraju lasu.
Stoję sam wśród białych drzew, stoję sam i wspominam,
Śmierć mych braci właśnie tu,
Krew na śniegu ciągle widzę.
Ciągle widzę krew!

Biały jak śnieg, czerwony jak krew,
Powiewa nasz sztandar trzepocąc na wietrze.
Biały jak śnieg, czerwony jak krew,
Krew przelana, krew słowiańska.

Sława tym co w boju polegli, na prastarej polskiej ziemi,
Życie swe oddali bogom, mężnie stając przeciw wrogom.
Sława tym co krwi i potu, nie szczędzili w obronie narodu,
Honorem zapomniane imiona swe okryli,
W naszych sercach ciągle żywi.
Sława im! Sława im! Sława! Sława!!!


7. W KRAINIE SMUTNYCH DRZEW

Słyszę jak cichy wiatr,
Pośród drzew nuci pieśń,
Smutną jak dzień,
W którym krzyż,
Podły znak,
Zniszczył marzenia me,
Przynosząc śmierć.

W oczach mrok, w sercu chłód,
Chociaż krzyczę, mych słów,
Nie usłyszy już nikt,
Lecz gdy nadejdzie świt,
Stanę tam, pośród drzew,
Gdzie rozbrzmiewa ma pieśń.

Widzę jak ginie mój świat,
Wszędzie martwych słychać drzew,
Ponury szept.
Nie znam już innych dróg,
Pewnie kroczę poprzez śmierć,
W ręku mym miecz.

Może krwi, rzeka łez,
Znów popłyną po kres,
Granic tych polskich ziem,
Gdzie urodziłem się.
Umrę tu, pośród drzew,
I popłynie ma krew, do krew,
Do krainy smutnych drzew.


8. POGAŃSKA WIECZNOŚĆ

Deszcz zmywa krew z mej twarzy,
Czerwone krople mieszają się z błotem.
Krzyk, ból i cierpienie.

Niech ogień spopieli me ciało,
A wiatr niewidzialny władca przestrzeni
Rozwieje popiół po ojczystej ziemi.

Już w sercu mym lęku nie ma.
Wieje wiatr, błysk i grzmot, drży ziemia,
Więc wzniosłem w górę miecz mój,
Przede mną cała wieczność.

Wieczność!!!

Tam-gdzie rwące potoki,
Tam-gdzie bór dziki, głęboki,
Tam-gdzie święte dęby stare,
Gdzie lud składa Bogom ofiarę,
Tam kamienne ołtarze,
Boga, co cztery ma twarze.
Tam pogańscy kapłani,
W zielone wieńce przybrani.


9. ZNAK PERUNA

(No lyrics available)