1. ΤHE FALL OF THE FIRST PILLAR

Cavernous and lucrative are the shapes of Evolution,
Force fed to jackals and antiquities shed to hysterical tears,
As the Walls to sovereignty are crumbling down,
With the sound of the Instruments in the Wind,
The First Pillar Trembles, the First Pillar Falls

A symphony of brazen howls tears the thorax,
A morphological climax of hideous and devious cacophony,
The flashing descent of the Guillotine,
This the Aperture of Goethian Overture,
A moment of Clarity within the aphorisms of Wilde

Wake up, Glimmers of Grandeur!
The Aesthetics of the Tragedies performed
In the vulgar passing of the Centuries,
And you may doubt now, that the Stars are Fire,
And you may doubt now, the Sun doth move,
You may doubt, childe, Truth to be a Liar,
But you shall never doubt the Love towards The Goddess,
You shall never doubt that I Love.


2. SORCERY AND THE APEIRON

Eat of the Forbidden Fruit, the pinnacle of Gods,
Eat of the Eloquence, Taste the dancing Infinity,
Sink thy lips within the amassing zeal of the Goddess
Sink thy teeth into wisdom and ecstasy, intoxicating bliss

Eat of the fruits of the cenotaph, feast!
Hearken to the antediluvian counsel of Harpocrates,
Eat and ye shall be wise, as the most Ancient of the Gods,
Feast and feast, upon the wail of the crumbling Empire

Sail and navigate, the uncharted corridors of the netherworld,
Reshape the broken shards of the Catoptron, the Enastron
Wield the Crown, Sorcery and Infinity, Wield the Scepter of Thebes!
Weave the silver threads and become the Grandiloquent Seer

Eat of the fruit of Knowledge, and Ye Shall be wise as the Gods,
Hearken to the sermon of the thrice wreathed serpent,

And Ye Shall Be of the Gods!


3. AEONIC ALCHEMY (ACT I)

Into the triangle aflame , from the Eighth House I descend
From the sphere of Pluto unto the distant orb of Mars
Where lust, death and rebirth conjoin in a frenzied dance
Spiraling inwards, where emotions run deep.

Steering through ageless waters
Beyond the grip of logical thoughts
Past the frontiers of limitations
Into the boundless currents of interconnection
Navigating along the subtle threads of profound feelings
The most intense introspection, the most violent staggering
The most exquisite suffering.

Attaining through will, asserting through discipline
Bearing a burning heart and a punishing sting
The charisma of healing, the passion and the ruthlessness
Magickal empathy armed with vengeful poison.

Ascend of the compulsion
Secrets beheld summoned into the light
Unafraid to gaze into the blackest depths of perception
I shall transform unto the higher levels of my Being.


4. FAUSTIAN ETHOS

Πάρε μακριά το κρασί, απόψε η ψυχή μου είναι άγρια.
Τα μέρη είναι ίδια: Γεσθημανή και εδώ, ο Αλεκτωρ ακούγεται το ίδιο.
Πάρε μακριά τον Αρτο, σήμερα θα πεθάνω.


θα ειμαι παντα εδω..
οταν με τυλιξουν..
εγω θα ειμαι παντα εδω!


Προσπέρασα τον παράδεισο,
Αλλού καίγονται οι φίλοι μου.
Μπορεί να χάσαμε πιο πολλά απ’ όσα κερδίσαμε μαζί,
Αλλά η τιμή είναι μεγάλη.
Και όταν η μνήμη σβήσει και τα ονόματα χαθούν,
Θα μείνουμε σα λέπρα σε πανί, σα εφιάλτης
Στον ύπνο σας.

Αφήστε τη γη για τους κοινούς,
Εμείς θα φύγουμε σε άλλους ωκεανούς ελπίδας,
Μετρήσανε τη γη, την τεμαχίσανε,
δεν έμεινε σπιθαμή ελευθερίας.

Αφήστε τη γη για τους φοβισμένους,
Τα άρματά μας στρέφονται στον ουρανό, και καλούμε τα φτερά αρχαίων θεών
Για νέους Αρμαγεδώνες.

Αφήστε τη γη σε όσους κοιμούνται.
Για όσους δεν τολμούν να δουν ψηλά.
Πετάω απόψε
Προς την Αποθέωσή μου.

Και τι να γράψετε στον τάφο μου;
Εδώ είναι το κουφάρι του
Πιο πάνω συνήθως και πιο χαμηλά συχνά από τους άλλους,
μέτριος ποιητής και από πάνω δυο μέτρα χώμα.
Και εγώ θα είμαι κύμα που θα σκάω στο Άλφα του Κενταύρου.


5. THE OLD TREE AND THE WISE MAN

In the midst of the Valleys of Death,
I found myself by the crystal Shores,
It led me over the ways of his triumph...
To the Crossroads of Astral lands!
Through my Rod... possess me! No return...!
Angles of chthonic lust The fountains of oblivion!
Trembling the mortal vanity beyond Death!
Shaking by ever burning Fires! The Dual Pyres of Eternity!
Vessels of the secret law am I and reflection of your Work!
For the Womb of Drakon Bleeds and exult me in a feast of Orgy!
The labyrinth of your Void ..The crossroads Of empiricism..
The Web of Wyrd!
Triangles of cruelty, Risen is the fallen Horned One..
Non nobis, Domine, non nobis, sed Nomini tuo da Gloriam!
The crown of Pentacle an Aeon recalls... Starless Enthroned!
In the cores of Black Pits, Tunnels of the Ancient law..
Come forth and bestow before me!
Scarlet Essense of the anti-World!I reborn!
Feed and devour the rain of stardust!
At his roots I offer my Oath!
From below to above and beyond!
I ride the winds, a union with the Aethyrs ..I transformed..
The revealed formula am I!
To the Red Dawn I am sworn...And by their Will I shall rise.


6. THE ALCHEMISTS OF THE RADIANT SEPULCHRE (ACT II)

Gravity born asunder from the distant polarity,
Our Will forming and shaping the Cosmos,
Invincible and dazed, inebriated by ecstasy,
Our Gaze transforms the Malebolge, again and again.

The Nether-horned Androgynous reaps the riddles of Empedokles
The circle is drawn and brought to the Seven Dimensions,
What is Ôhy Name, Thy Nature, Thy Essence, Thy Hierarchy?
What is that terrible form, rising with tremor and smeared in Victory?

The Eyes of the Pneuma turn silent,
Whence the Sun is clad in gold and sapphire gowns
The Alchemists chant and chant the Mantras of the Kings
Sung and sewn in sinister, tremendous seance

Thus and Thus, from the Alphas of Khem to the End of Creation,
Our Voices crack the cluster of matter,
Forth and below, beyond and above,
We are baptized again in the salted waters of the Nile,
From the glorious Land of Cush, to the edge of existence,
We are the herd of Ezequiel, the Shamans of Kephra,
Ôhe Alchemists of the blazing, Midnight Sun.


7. DECLINE OF THE WEST (JEREMIAH AND THE TABERNACLE)

Ο ποιητής μου είπε πως ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός: Ανάμεσα σε δύο ηλιοστάσια, η ένταση έγινε ανυπόφορη.
Δε συλλογιέμαι πια, δε βλέπω πια, μόνο αναθυμάμαι.
Παλιά δόξα:
περίλαμπροι άντρες έσβησαν, δάφνες μασημένες, ο Οζυμανδίας στην άμμο να παρακαλεί τους διαβάτες «Βασιλιά των Βασιλέων» να τον αποκαλέσουν,
Μα είναι βασιλιάς μόνο σε μια χούφτα σκόνης και στην χούφτα αυτή βλέπω τον τρόμο. Και όμως τον χαιρετώ κάθε πρωί ενώ ο ήλιος σιγά σιγά τον τρώει εκεί στην έρημο δίπλα στην όαση του El-Fayoum.

Κάθε βράδυ στον ύπνο μου βλέπω τη Σίβυλλα.
Κάθε βράδυ την ρωτώ «Σίβυλλα, τι θέλεις;» Kαι εκείνη απαντά: «αποθανείν θέλω.»
«αποθανείν θέλω.»
«αποθανείν θέλω.»
«Σίβυλλα, πώς αποθνίσκει ο κόσμος;”
Και αποκρίθηκε αυτή:

Είδα την Πιέτα και η Παρθένος με κοιτούσε με μάτια νεκρού.
Χαϊδεύει τον Χριστό (δεν είναι μητέρα
Δεν είναι μητέρα
Είναι φίδι)
Σιωπηλά.

Πελώρια μάτια, μαύρα χείλη, νύχια κόκκινα και στο βάθος
Σκληρότητα πέρα από κατανόηση.
Ο Νέος Τύραννος στο παρθενικό σεντόνι.
(Δεν είναι μητέρα,
δεν είναι μητέρα,
είναι φίδι)
Αυτός ο Τόπος είναι Τρομερός.

Έτσι πεθαίνει ο κόσμος μας
Έτσι πεθαίνει ο κόσμος μας
Έτσι πεθαίνει o κοσμος μας
Όχι με Κραυγή, αλλά με Στεναγμό.


8. VITA NUOVA

Fallen values emerge, like the Beast of the Nine fiery Tongues.
The Laurel-crowned King, hulking his Majesty on the Tower of Virtue.
The veil of Endless Reign, rules and divides.
Rules and legislates the New Dawn.

Igne natura renovatur integra!

The Fall He praises and Death is dethroned as the Yoke of the final Judgement.
Astra inclinant, sed non obligant!

His wings tear the Aether and the membrane of the fictitious substance becomes the shell of the infamous breed.
The madness of the Divine Element, the cloak of the Chosen.

Ecce deus fortior me, qui veniens dominabitur michi.

Crimson is the wave of creation, devoured and raining upon the race of the descendants of the Crimson Sun and the star-clad hermetic Gate.
Despair upon the one-eyed putrid fruit of Adam and the sterile Eve I command!
Vincit qui se vincit
The bow before the red throne of your sovereign Majesty I swear...
To manifest your Will and Allegiance to the Infinite, Magnum Opus of your endless Empire, I dedicate my Self! My loyalty shall be my Honor.

Ecce deus fortior me, qui veniens dominabitur!
Incipit Vita Nuova!