1. AD EXORDIUM

(Instrumental)


2. IN ALIO MUNDO DEERATUS

In longa via iter facebam deeratus
In nigra metuenda ac angens nocte
Caelum, sub sua camera me clauderat
Desperatus iter facebam sed nunquam maturabam

In alio mundo deeratus

Consternatus virginem finens circulum explorabam
Paucas spem ad nihilum redigactum quaerebam
Stellae in caelo oculorum mendacia
Cultus atque humanitatis quibus me relinquerunt

In longa via iter facebam, deeratus
In nigra metuenda ac angens nocte
Caelum sub sua camera me clauderat
Desperatus iter facebam sed nunquam maturabam

In alio mundo deeratus

Procul sub altis arboribus luminem conspexi
Pharos qui naves in tempestate ducit
Ejus radius temere secuius sum
Ad futurum quod ne cogitari quidem (potest)


3. FURORIS IRRUPTIO

Sui cachinnones sine laetitia resonabant
In suis caveis ex saxo
Per cancellos evadebant
Quorum se pendebant

Stati statuae ex cera
Meus motus explorabant
Sui oculi sine specula eorum malum respuebant
Suus nudati corporis cicatrices
Vesaniae concludetae sub sua lavida pelle exhibebant.

Quamodo manere sanus
In hac sede immergetum?
Quamodo convenirene eorum quorum
Fastidiose considerabatur?

In solo ex saxo
Permissus carnicum tremerebam.
Hic homines communes erant
Sed sua sagacitas eorum alienaverant
Periculum creabant
Duci eorum quorum non cogitare ipsorum placent.


4. ERRABUNDI ANIMI NENIA

Altitudimus tenebrosorum exitum
Meum animum Lux commovet.
Fortunarum silvarum bucolicae visa
Micantem mirabundum contemplationem icit.

Sub astrorum infinitate
Cantus resonant ac turbant
Meum pectus quod lacto halito suave laurearum
Memorias infinitatemque sentit.

Mei oculi patent.
Soli aliquae flumines ab somniis Elysiis me separant
Sed tanto infelices homines mulieresque ante bivium jacent!
Palinure, dei saevi adversus nos.
O Charon, face ut videat stagna Stygos!
Solum ad attingere lucem aetheremque aspiro.

Utinam in meum animum philtra quod sedant Lethes agant!
Utinam ne mea ossa in sepulchro requiescissent!


5. EXSILIUM

(Instrumental)


6. SOCIETATIS MORUM VANITAS...

Odi profanum uolgus et arceo.
Fauete linguis: carmina non prius
Audita Musarum sacerdos
Uirginibus puerisque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipsos imperium est Iouis,
Clari Giganteo triumpho,
Cuncta supercilio mouentis.

Est ut uiro uir latius ordinet
Arbusta sulcis, hic generosior
Descendat in campum petitor,
Moribus hic meliorque fama

Contendat, illi turba clientium
Sit maior: aequa lege Necessitas
Sortitur insignis et imos,
Omne capax mouet urna nomen.

Destrictus ensis cui super impia
Ceruice pendet, non Siculae dapes
Dulcem elaboratum saporem,
Non auium citharaequecantus

Somnum reducent: somnus agrestium
Lenis uirorum non humilis domos
Fastidit umbrosamque ripam,
Non Zephyris agitata tempe.


7. ...PROPRIAE ASSEVERATIONI UTILITATI

Desiderantem quod satis est neque
Tumultuosum sollicitat mare,
Nec saeuus Arcturi cadentis
Impetus aut orientis Haedi,

Non uerberatae grandine uineae
Fundusque mendax, arbore nunc aquas
Culpante, nunc torrentia agros
Sidera, nunc hiemes iniquas.

Contracta pisces aequora sentiunt
Iactis in altum molibus: huc frequens
Caementa demittit redemptor
Cum famulis dominusque terrae

Fastidiosus: sed Timor et Minae
Scandunt eodem quo dominus, neque
Decedit aerata triremi et
Post equitem sedet atra Cura.

Quod si dolentem nec Phrygius lapis
Nec purpurarum sidere clarior
Delenit usus nec Falerna
Uitis Achaemeniumque costum,
Cur inuidendis postibus et nouo
Sublime ritu moliar atrium?
Cur ualle permutem Sabina
Diuitias operosiores?


8. ADITUS

(Instrumental)


9. L'ERMITE SANS DEMEURE

Rêvant assis sous son vieil olivier
Promontoire de son domaine
Le temps passé ne lui laisse que
Des souvenirs irréels

Pénélope n'était qu'un leurre
Aucun Télémaque pour le quérir

Sans quête, il avance à reculons
Embrassé par la chaleur de l'humanité
Son esprit altier demeure parfaitement froid
A ce qui jadis le mobilisait

Dans les griffes de Calypso
A jamais l'ermite sans demeure

L'ermite sans demeure