1. MEÐ HAMRI

Gullið þitt er nú gullið mitt, sá á fund sem hremmir - og ofurliði eruð þið borin...
Þitt er mitt - og svo skal það verða!

Við berum elda að jörðum ykkar og konur ykkar svívirðum, sem og mæður og dætur.
Feður fláum og syni hengjum.

Heimar ykkar og híbýli að ösku verða í ljósum logum dýrðar okkar.

Okkar erindi er margslungið og því skal framfylgt, af vargætni - með ógn og kúgun eða dauðans verki, sama er okkur!

Við mætum óvinum okkar með hatri og andúð - og valdi beitum með hamri.
Snaran fellur svo fallega sem perlur á þinn háls.
Þitt er mitt og svo skal það verða!

Heimar ykkar og híbýli að ösku verða í ljósum logum dýrðar okkar.

Við sláum vopn ykkar öll úr höndum - grimmir í fjandans ham.
Fætur ykkar við höggvum af svo þið hlaupið ekki framar burtu.


2. MEÐ HARMI

...Og eldurinn brennur bjart glæstur og stoltur - lýsir upp nóttina órólegur og örvæntingarfullur

Berst hann og hamast líkt og öldur á ólgusjó glófextur slær hann í allar áttir - þyrlar öskunni út um allt

...Og þráðurinn brennur og brennur - stólpinn og stóð þessa fögnuðar það eina sem skilur þau að
Eldinn og myrkrið

...Og tíminn er naumur og verður skemmri og skemmri sem loginn brennur - ekkert var hægt til að sporna gegn því - engin huggun harmi

Og eins og hendi væri veifað var þráðurinn runninn út - og eldurinn kulnaði og dó svo út og tíminn stóð í stað

...Og þráðurinn brann og brann - stólpinn og stóð þessa fögnuðar það eina sem skildi þau að
Eldinn og myrkrið


3. ENGIN MISKUNN

Nú vofir yfir mesti hryllingur líkt og svört stormský við sjónarrönd óhugnanlega svífandi nær og nær á miskunnarlausum himninum.

Hlaupið bara eins og fætur toga!
Það er vonlaust að reyna að flýja,
það er orðið um seinan...

Við kynnum nú nýja hugmynd um hrylling og taumlausan ótta svo íþyngjandi og óumflýjanlega sem mara á hrærðu hjarta.

Þið hafið enga hugmynd um þá skelfingu sem helvíti raunverulega er!

Með eld í hjarta og heift í huga vér mótmælum og eitrum og skaða mestan veitum.
Hersing vor knáa fjölskrúðug og framsækin ryður þessa braut og rústir eftir skilur.

Engin fórn er of mikil í okkar blóðskotnu augum - því okkar er valdið og ykkar er fallið.

Valdi okkar beitum án þess að blikka auga.
Vor fjöldaaftaka mikla skal gjörast fyrir allra manna augum.

Hreytum og hrækjum! Og svívirðum falska kónga! Brennum og brjótum öll stórveldi í okkar vegi! Við höfnum og verjumst! Og berjumst af offorsi! Herjum á hetjur og allt sem þær standa fyrir!

Hreytum og hrækjum! Og svívirðum slæga aumingja! Brennum og brjótum öll stórveldi í okkar vegi! Við höfnum og verjumst! Og berjumst með ofbeldi! Herjum á væsklana og allt sem þeir standa fyrir!

Steytum krepptum hnefum, sperrtir og hertir - kjálkar læstir, tilbúnir í stríð.

Við herjumst af æði og öskrum svo hástöfum að raddir bresta og skerast í fjarska.

Slítum hálsa óvinanna og hæðumst að þeim til sólarrásar.
Engin miskunn, aldrei aftur fyrir þá sem hyggjast svíkja og kúga.


4. ENGIN VORKUNN

Reiðin brennur sem bál og hatrið ristir sem rýtingur

Grimmdin lokar leiðum og slekkur ljós - hégóminn hylur tómið og tómið er honum allt

Djöfullinn er kænsti kappi á flekkóttum vígvelli -
Skýtur sér undan spjótum - En verður aldrei drottnari með bitlausum en tignarlegum rýtingi
Ógnar og fleytir sér áfram í drullusvaðinu djúpa

Gull og steinar, og öll önnur djásn munu aldrei hylja fnykinn!

Svik slíta hjörtu og harm ber að trú - af þessum myrka vegi sem valinn var verður ekki aftur snúið

Ljósið veitir ofbirtu, og augun snúa undan - eigi er hægt að kunngjöra það sem eigi sést

Á konungsríkið mun reyna þegar storm ber að ströndum þegar allt þurrkast upp og pytturinn eftir stendur
Hver leiðin lokast, allar koll af kolli
Hönd sem aðra leiddi hrifsar svo með sér beint ofan i svaðið


5. BLÓÐHEFND

Ég mun brjóta þig í tíu þúsund mola og traðka a hverju broti fyrir sig, einu í einu, þó það gæti tekið mig eilífð þá mun ég ekki stoppa fyrr en hvert brot af þér verður við jörðu jafnað - síðan mun ég brenna allt til ösku og skilja eftir í rústum
Já, allt þitt og allt mitt
Það verður mitt síðasta verk


6. AFTAKA

Lágkúra! Hyski og uppreisnarseggir fari þeir bölvaðir til heljar! Þeir hafna vorum boðum og gildum: hinu heilaga kalli! Skömm skal yfir þá hella fyrir last og svívirðilegan mótþróa!
Svívirðilegan mótþróa!
Ófyrirgefanlega glæpi!

Bárur þeirra vatna sem óhreinar skella á mót fljóti hins rétta, æðsta sannleiks.

Saurugir eru hættir þeirra,
óhattvísir eru siðir þeirra,
og því eru ósiðlegir hugar þeirra!

Fari þeir bölvaðir til heljar! Vid erum blóðþyrst, okkur skal ekki ógna. Hver sem í okkar vegi dirfist að standa mun svo gjöra sem sitt hinsta verk.

Sviptum þá öllum orðum skulu þau verða til einskis fyrst. Slítum úr þeim þeirra tungu, útrýmum eitraða boðskap þeirra!

Við fyrirgefum ekki!
Við drepum þá alla!

Aftan að þeim læðumst,
hýðum þá og hæðumst,
bindum þá með ólum,
hengjum þá á holum,
brennum þá á haugum,
fyrir allra manna augum!

Aska óvina okkar skal þyrlast um öll opin höf og alla heimsins okkar óravíðu himna...

Við fyrirgefum ekki!
Við drepum þá alla!

Svartir eldar hinnar sönnu geðshræringar brenna sem bylmandi öldur hafsins og stormar himnanna...

Fari þeir bölvaðir til heljar!