1. PROLOGO

(Instrumental)


2. OUVIDOS DO MONTE

Raíces desta terra
O sangue das miñas veas
Saliva da fervenza que cabalga con presteza

Idea de saudade envolve o meu ser
Ao de este lugar me afastar

As pedras do camiño guían os pasos do meu destiño
Lume da fogata envolve a ialma
Afasta do meu carón presaxios de temor

Son das augas manan pola fraga
Profundos pensamentos, esprito quedo na calma

Primeira mirada, ollos fixos na alborada

Choiva pálida molla os nosos rostros
Alzamento do Norte
Ouvidos do monte

Hora da marcha que me dirime das ramas
Deidades protexede as ánimas
Endexamais esquecerei
Os sendeiros destes lares


3. NAS TREBOADAS DO NORTE

Ira do mar
O bater nas rochas
Onde nacen as tempestades
E se ergue a forza dos elementos

Susurro da brisa na brétema
Que percorre sen demora os paraxes da costa
Envolve ca súa aura
As decadencias das ialmas

Coma un rumor que percorre os tempos
Ata se converter en lenda
Estas costas persisten os ventos
Alzándose ao longo dos séculos

Envite do mar
Later do trono
Brisa na brétema
Nas treboadas do Norte

Sente a apariencia do lóstrego
Nas treboadas do Norte


4. CEIBES DAS IMPIAS CRUCES

Centurias dunha cultura anterga
Arrasadas por unha lacra usurpadora
Coma a peste chegou
Roubando a identidade dun pobo

Os portadores da verdadeira fe presumían ser
Adorando a un deus morto
Morte e terror recibirán!

A sede de vinganza é invocada
Os corvos obsérvanvos dende as impías cruces
O mesmo lume co que impartistes "xustiza"
Arderá nos vosos templos

Coma un lobo encolerizado
Caerá sobre vós
A irá dos Verdadeiros Deuses

Orgullo ferido
Máis non morto
A man que mancilla a terra
Non estará libre de condena